Tijd voor kuur nummer drie.
De afgelopen twee weken stond ons huis op z’n kop, want de badkamer werd verbouwd. Mensen om me heen riepen meteen: “O jee, dat is veel te druk voor jou! Je hebt je rust nodig!”
Ja ja, bla bla bla bla bla.
We hebben het gewoon laten doorgaan. De jongen die de badkamer doet, heeft sinds eind vorig jaar gewacht tot hij kon beginnen — dan zeg je dat echt niet af omdat je toevallig chemo’s krijgt. En eerlijk? Ik heb er eigenlijk alleen maar energie van gekregen.
Het leek wel of ik in een soort nesteldrang was beland. Alsof ik zwanger was van een nieuwe badkamer.
Ik heb álles opgeruimd. Leeggehaald, weggegooid en gepoetst. En ik blijf maar bezig. Op de dagen dat het goed gaat, weet ik steeds weer nieuwe bezigheden te verzinnen.
Maar ja, zo ben ik nou eenmaal. Ik zit niet graag stil. En ook nu niet.
Ik ga niet accepteren dat ik “ziek” ben, of “moe”. Ik ga gewoon door. En oké — als ik echt niet meer kan, ga ik wel even zitten. Voor de mensen die me al honderd keer gewaarschuwd hebben en het niet geloven: ja, echt waar, ik doe dat nu. Want chemo is toch wel next level shit.
Ik mag niet klagen wat betreft de bijwerkingen, ik heb nu twee kuren gehad en ben wel moe en sneller buiten adem. Mijn haar is er dan af omdat het te veel uitviel, en ik heb wel last van mijn slokdarm. Maar als dat het is mag ik in mijn handen knijpen.
Vandaag dus kuur nummer drie. We gaan weer kijken hoe het deze keer verloopt.
Wie weet wat ik straks weer ga opruimen als ik me goed voel. Misschien de zolder. Of het schuurtje. Of m’n hoofd — dat kan ook wel wat opruiming gebruiken.
Morgen, 20 september, is mijn grote lieve schat jarig. Ziggy wordt 23 jaar. Eric werkt morgen, dus we vieren zijn verjaardag niet op de dag zelf. Maar geen nood: volgende week zaterdag gaan we lekker naar Rotterdam met z’n drietjes, en hij krijgt een grote verrassing. Hij gaat abseilen van de Euromast!
We gaan die middag nog lekker even over de Mart, en een patatje van Bramladage eten. ’s Avonds heerlijk uit eten bij Square 47 (fantastisch eten daar) en als afsluiter hopelijk een gezellige ronde in het Holland Casino. Dat wordt een dag om niet te vergeten!
En zo houd ik mezelf in balans: kuur drie vandaag, opruimen en energie kwijt, maar ondertussen al dromen van een onvergetelijke dag vol avontuur, lekker eten en gezelligheid. Want soms is het de kleine voorpret die je door de zware momenten heen helpt.
Herkenbaar - heb je een soortgelijks meegemaakt? Wil je iets delen of wil je gewoon een reactie geven op mijn verhaal, laat dan hieronder een reactie achter.
Reactie plaatsen
Reacties