Na de zon komt de chemo

Gepubliceerd op 19 augustus 2025 om 12:00

Zon, zand, zee en een supertiet. 18 augustus 2025. De zomervakantie in Egypte zit erop.

 

Tien dagen zon, zee en zinderende hitte — en wat hebben we genoten. Gelukkig heeft mijn huid, én mijn toverbal, zich voorbeeldig gedragen. Geen gedoe, geen gekke reacties. Blijkbaar kan ik prima tegen de Egyptische zon, zolang ik mezelf maar insmeer met de juiste troep — of beter gezegd: zonder troep.

Ik had geweldige zonnebrand gekocht, van die minerale middelen zonder chemische rotzooi erin. Dat blijf ik dus gebruiken. En bonuspunten: het is ook beter voor het koraal. Dat vind ik minstens zo belangrijk.

 

Gewapend met een stevige sport-bh ben ik zelfs gaan paardrijden. Voor het eerst in járen zat ik weer op een paard. Eric zei al zo vaak: “Ga dat nou weer eens doen.” En deze keer dacht ik: waarom eigenlijk niet? Dus daar ging ik, vol in galop over het strand. En ja hoor — mijn toverbal hield zich keurig in toom in de sport-bh.

 

Ook deden we een quad tour. Dat was een ander soort avontuur: flink gehobbel door de woestijn. Mijn toverballen vlogen voor mijn gevoel alle kanten op, maar dankzij diezelfde sport-bh bleef alles toch netjes op z’n plek.

Voorafgaand aan de vakantie heb ik mezelf afgevraagd of dit soort uitstapjes slim waren na mijn borstbesparende operatie en de de bestralingen. De drang om leuke dingen met het gezin te doen waren immers te groot en dus besloot ik mezelf niet over te geven aan eventueel een pijntje of moeheid. Ik heb er geen moment spijt van gehad en ik heb er enorm van genoten. Zonder Pijn !

 

Het waren geweldige dagen — vol warmte, plezier en herinneringen om te bewaren. Samen met mijn lieve man, kinderen en schoondochter.

 

En nu… nog een paar dagen, en dan begint mijn eerste chemo. Spannend, eerlijk gezegd. Ik heb er zelfs even over getwijfeld of ik die puinzooi überhaupt in mijn lijf wil laten pompen. Maar ja, als ik het niet doe, sla ik mezelf later misschien voor m’n kop als de borstkanker terugkomt. De dokters zullen heus wel weten wat ze doen — daar moet ik maar op vertrouwen.

 

Nog even ademhalen. En dan op naar chemo nummer één.

 

Herkenbaar - heb je een soortgelijks meegemaakt?  Wil je iets delen of wil je gewoon een reactie geven op mijn verhaal, laat dan hieronder een reactie achter. 

Reactie plaatsen

Reacties

Er zijn geen reacties geplaatst.